Lorrainville: Hoe een Facebookspelletje tot een album leidt...

Lorrianville, een klein dorp in Canada, is inmiddels ook de naam van een veel besproken 'spontaan ontstaan' muziekproject.

Begin 2011 ontwierp producer en mixer Guido Aalbers in en verloren uurtje een eigen albumcover in een Facebook spel “Make your own album cover”, ook bekend als “Wikipedia names your band”.

Het resultaat?



Een albumhoes voor de niet bestaande band Lorrainville met de titel “”You May Never Know What Happiness Is”. Nadat hij de albumhoes op Facebook had geplaatst, ontving hij zo veel reacties, onder meer van mensen die geïnspireerd door zijn hoes een nummer hadden geschreven. Dit deed hem besluiten een echte cd te gaan maken.

Tot 22 januari konden alle muzikale creatievelingen hun song en/of hulp aanbieden. Guido heeft niet minder dan 80 songs binnengekregen van akoestische thuisopnamens tot professionele demo’s. Ook bekende Nederlandse muzikanten zoals Peter Slager, de bassist van Blof, Bertolf en Anneke Giersbergen hebben muzikale bijdragen geleverd.

De plaat is geen commercieel project. Iedereen werkt mee voor zijn eigen plezier/uitdaging. “You May Never Know What Happiness Is” wordt een melancholische singer/songwriter-plaat met invloeden van Americana met als referenties het rustigere werk van Ryan Adams.

De maker van de hoes werkt ook belangeloos mee. Het was nog lastig om de maker van de foto te vinden maar uiteindelijk kwam Guido Aalbers uit bij de Italiaanse fotograaf LucaNapoli.

Muzikanten heeft Guido nu genoeg maar andere creatieven kunnen zich nog altijd aanmelden al ze denken dat ze iets kunnen bijdragen aan dit project.

Lees meer op lorrainville.nl

Tundun's Tips 16

Weer drie handige tips die je leven aangenamer maken.

Snel diagrammen maken
Moet je iets visualiseren of voor een presentatie een ingewikkeld diagram in elkaar zetten, maar je bent niet zo'n tekenwonder? Vanaf nu wel! Gebruik Creately!



Zoek en vervang: meer dan woorden alleen
Behalve dat u woorden makkelijk kunt vervangen via de automatische zoek-en-vervang-functie in Word, is het ook mogelijk andersoortige zaken te zoeken en te vervangen. Denk bijvoorbeeld aan opmaakkenmerken. Daarnaast zijn er ook nog wat handige zoektrucjes beschikbaar. Lees meer op Computeridee

Digitale post-its
We moeten allemaal steeds meer onthouden en papieren geheugensteuntjes verdwijnen soms in de wasmachine, vallen uit je zak. Kortom, hoog tijd om mee te gaan met je tijd. De bekendste oplossing is Evernote . Via Evernote kun je ook ideeen, geheugensteuntjes uitwisselen tussen je mobiel en je PC.

Een andere mogelijkheid is iQ-notes. Download de freeware via deze link. Installeer het bestand op je computer. Klik het pictogram van iQ-Notes in de Windowstaakbalk aan. Er verschijnt dan een Kladblok-achtig venster waarin je een omschrijving van de uit te voeren taak invult. Via een knoppenbalk kunt u niet alleen de kleur van het briefje aanpassen, u kunt er ook een tijdstip en een alarm aan koppelen – waarbij u zelf het wav’u kiest dat u dan te horen wilt krijgen.

Beursgenoteerd Nederland worstelt met social media

Het aantal ondernemingen en organisaties dat aanwezig is op social media en sociale netwerken als Facebook, LinkedIn, Hyves en Twitter is groeiende, maar uit onderzoek van Citigate First Financial blijkt dat grote en middelgrote beursgenoteerde ondernemingen in Nederland er maar gematigd actief zijn.

Ondernemingen gaan graag mee in de social media-ontwikkelingen, maar worstelen met het bepalen van een geschikte strategische aanpak. ‘Onze social media-strategie is momenteel in ontwikkeling’, antwoordt een woordvoerder desgevraagd. ‘We overwegen nog hoe we dit vorm moeten geven.’

Overwegingen op het gebied van ‘legal’ en ‘liability’ spelen een grote rol als het gaat om het wel of niet inzetten van social media, en Twitter in het bijzonder. Naast de kansen die Twitter biedt, vreest men ook impact op de eenheid van communicatie en het voortijdig vrijkomen van gevoelige informatie, als het personeel zich en masse gaat bezighouden met het publiceren van korte berichten op het internet.

Citigate First Financial pleit voor goede compliance-afspraken en bewuste strategische keuzes voordat beursgenoteerde ondernemingen echt actief worden. Voorafgaand aan die stap zou iedere onderneming nú moeten beginnen met het ‘monitoren’ van social media, om goed op de hoogte te zijn van wat en hoe er over het bedrijf ‘getweet’ en ‘gefacebookt’ wordt en een helder en compleet beeld te blijven houden van de reputatie van de onderneming.

Citigate First Financial onderzocht in hoeverre beursgenoteerde bedrijven Twitter, Facebook, YouTube, LinkedIn en Hyves gebruiken voor corporate communicatie-doeleinden. Het blijkt dat de mate van dat gebruik nog altijd bescheiden is, waarbij Midkap-ondernemingen zich over het algemeen terughoudender tonen dan large caps.
De meeste ondernemingen zijn actief op LinkedIn (88%-92%). Een substantieel aantal ondernemingen is eveneens actief op Facebook of heeft een YouTube-kanaal.
Slechts een gering aantal ondernemingen maakt gebruik van het op Nederland gerichte Hyves.

AEX-genoteerde ondernemingen zijn actiever met het inzetten van Twitter dan AMX-genoteerde bedrijven en een vijfde van de Nederlandse blue chips en de helft van de Midkap-ondernemingen is helemaal niet actief op Twitter.
Lees meer. (bron: Communicatieonline.nl)

T-mobile gebruikt twitter voor webcare

Twitter wordt ook mainstream voor administratieve communicatie. Lees leuk artikel over T-Mobile webcare en twitter http://bit.ly/eg9fiV (bron: Frankwatching)

Genius of fraudeur?

De broers Winklevoss, gezworen vijanden van Facebooks' Mark Zuckerberg en bekend geworden door hun vertolking in The Social Network, zijn nog steeds boos op de Harvard-nerd. Maar het gaat ze niet om het geld. Aha.

Oud geldGeld is inderdaad niet zo relevant voor de tweelingbroers en Olympische roeiers, die voordat ze naar Harvard togen al verzekerd waren van een prima oudedagsvoorziening (vader Winklevoss - uit een oud geslacht - is professor aan Wharton en eigenaar van verschillende bedrijven).

SchikkingMaar dat valt allemaal in het niet bij de deal die ze sloten met Facebook. Voor wie het even niet helder voor de geest heeft: de Winklevi studeerden met Facebook-oprichter Zuckerberg aan Harvard en beschuldigen hem van het stelen van hun intellectuele eigendom (ConnectU, het idee dat volgens hen leidde tot Facebook). In 2008 kwamen ze met Facebook tot een schikking van zo'n 65 miljoen dollar.

Alles kwijtEerder lieten de Winklevosses al weten dat ze op die schikking willen terugkomen, omdat Facebook ten tijde van de deal niet eerlijk zou zijn geweest over de waarde van het bedrijf. Met het heropenen van de zaak hopen ze op nog veel meer genoegdoening, maar riskeren ze alles kwijt te raken.

'Grow up Mark!'Uit een filmpje dat onlangs verscheen bij The Daily blijkt nu dat het ze helemaal niet om het geld gaat, maar om het principe. In een twijfelachtig interview met jeugdvriendin Erin Ade zegt één van de broers (geen idee welke) tegen Zuckerberg: 'Grow up! Admit to the world what you already know.' Waar broerlief aan toevoegt: 'That is the moment that the chapter is closed.' Appeltje eitje dus voor Mark. (bron: 925.nl)

Brood kopen via twitter

In de rij staan om een brood te kopen en die informatie dan weer twitteren. Dat is omslachtig, moet een Zwolse bakker hebben gedacht. Daarom bedacht deze bakker de mogelijkheid om speciaal brood via Twitter te kopen. De bakker stuurt vervolgens het brood per post op.

Sinds donderdag kan iedereen met een twitteraccount op deze manier in zijn bakkerij het zogenoemdeTwitterbrood kopen. De eerste twitterbakker van Nederland zegt dat het storm loopt.

Twitterbrood smaakt volgens de bakker gezond en exotisch en bestaat onder meer uit appel, kokos, chocola en kwark. Het brood kost 4,95 euro en heeft het formaat van een dubbele boterham waardoor het makkelijk door de brievenbus kan.

De eerste broden zijn naar Groningen, Amsterdam en zelfs Spanje gestuurd. In totaal gingen al ruim 150 Twitterbroden 'over de toonbank'. (ANP)

Na de piep...

In de jaren tachtig en negentig was het modern en hip om een antwoordapparaat te hebben. Hoe klonken de berichten die mensen 'na de piep' inspraken op vele, vele bandjes? Dat is inmiddels moeilijk te achterhalen, nu bijna iedereen is overgestapt op voicemail. Op de website Nadepiep.nl is men echter bezig dit soort berichten te verzamelen en ze een nieuw leven te geven op het internet. Er zijn al berichten binnen van Gerard Reve, A. Moonen en andere grootheden. Bezoekers worden ook uitgenodigd om oude bandjes op te sturen. (bron:Taalpost)

Rabobank grootste sponsor

De 50 grootste sponsors van Nederland zijn samen goed voor 275 miljoen euro. Dat is een derde van het totale sponsorgeld in Nederland. Dat blijkt uit de deze week uitgebrachte monitor Sponsor50 van Respons.

In de monitor staan de vijftig grootse sponsors van Nederland gerangschikt naar het bedrag dat zij besteden aan sponsoring. Rabobank Nederland is volgens de Sponsor50 de grootste sponsor van Nederland met 50 miljoen euro. Daarna volgen ABN AMRO met 16 miljoen euro en Nike met 15 miljoen. Op nummer 50 staat REAAL Verzekeringen met 1,25 miljoen euro. Financiële instellingen en biermerken zijn met zeven namen het best vertegenwoordigd in de lijst.

Het meeste sponsorgeld van de Sponsor50 gaat naar sport: 204 miljoen euro. Daarna volgt Cultuur & Entertainment met 27 miljoen euro. Grootste sponsordeal die is opgenomen in de is de sponsoring door de Rabobank van de Rabo Wielerploeg met 14 miljoen euro.

Dat ABN AMRO de 2e plaats bezet, verrast mij. Hebben ze ons als belastingbetaler daar toestemming voor gevraagd...?

'Bedrijven wensen onderzoek naar effectiviteit social media’

Hoewel tweederde van de Nederlandse organisaties actief is met social media, vindt 44procent het moeilijk om de waarde ervan in te schatten voor hun organisatie. De effectiviteit ervan meten, ziet 31 procent van de respondenten als belangrijke uitdaging. Dit blijkt uit onderzoek naar het gebruik van social media door organisaties, dat is uitgevoerd door SAS, Accenture en Platform Innovatie in Marketing (PIM).

Nauwelijks interactieUit het onderzoek komt ook naar voren dat ruim tachtig procent van de respondenten geen bedrijfsbrede social media strategie heeft. De ondervraagde bedrijven zijn vooral bezig met zenden en volgen. Ze gaan nog maar in beperkte mate interactie aan met hun doelgroep. Zo weet veertig procent niet op welke social media platformen over hun bedrijf en producten wordt gesproken. De respondenten zien interactie wel als het belangrijkste voordeel van social media.

Veertig procent van de respondenten wil via social media gegenereerde gegevens integreren met andere marketingtools. Op dit moment is pas 7 procent hiermee bezig. Deze integratie is van belang voor het effectief promoten van producten, het vinden van nieuwe afzetmogelijkheden en het bewaken van het imago en de reputatie.

Het onderzoek laat ook een samenhang zien tussen het verkrijgen van budget voor social media en het aantonen van de waarde ervan. De waarde van social media valt lastig aan te tonen als er geen doordachte strategie met meetbare doelen is opgesteld. Het meten van de impact, het monitoren van resultaten en het aantonen van het rendement zijn hierbij cruciaal. Dit blijkt echter voor veel Nederlandse bedrijven nog lastig.

Van de respondenten maakt 46 procent gebruik van een tool voor social media monitoring. 38 procent voert helemaal geen analyses uit. Slechts 14 procent meet de impact van social media conversaties. Nederlandse organisaties staan hiermee duidelijk nog aan het begin van de leercurve.

Het onderzoeksrapport is hier te downloaden (bron: Communicatieonline.nl)

Censuur in sociale media 2

Nu we toch over censuur praten...Welk land denk jij dat de meeste censuur uitoefent op internet? China? Nee, fout. Probeer het nog eens? Rusland? Nee, ook niet. Het antwoord zal je verbazen: Australië. Ja zeker! Dit democratische, westerse land perkt internet voor haar inwoners verder in dan je zou verwachten. Met name kinderporno, racisme en euthanasie worden zoveel mogelijk gefilterd.

De politiek wil een zogenaamde 'Great Aussie Firewall' instellen die de Aussies moet beschermen tegen negatieve invloeden van buitenaf.

Censuur in sociale media 1

Bij internet en de andere sociale media denken we aan vrijheid. Iedereen kan immers zelf content plaatsen. Echter, of het ook door iedereen gelezen wordt?
Zeker in tijden van crisis willen regeringsleiders grip op de situatie houden en liefst bepalen welk nieuws naar buiten gebracht wordt en dat is eenvoudiger dan wij denken...

Lees daarvoor dit artikel in de Pers: Zo leg je een volk het zwijgen op

Voorbeeld van crisiscommunicatie down under

Nielsen deed onderzoek naar het gebruik van sociale media in Australië. Uit het onderzoeksrapport dat in 2010 gepubliceerd werd, blijkt dat steeds meer Australiërs social media opzoeken en ermee actief zijn. Zij gebruiken sociale media voornamelijk om content te delen. 4 op de 5 Australische internetgebruikers, met andere woorden 78% van de totale hoeveelheid Australische internetgebruikers, heeft in 2010 een foto gedeeld of ontvangen. Driekwart van het totaal aantal Australische internetgebruikers, met andere woorden 74%, heeft in 2010 een link gedeeld of ontvangen.

Er is vooral een grote toename in het aantal mensen dat berichten op Twitter leest of post, het aantal mensen dat Wiki’s leest, video’s en informatie bekijkt om beslissingen te maken op het gebied van producten die zij gaan aanschaffen. 2 op de 5 Australische internetgebruikers gaat de interactie aan met bedrijven en merken. “9 op de 10 Australische internetgebruikers, met andere woorden 86% van het totaal aantal internetgebruikers, vraagt naar de mening van andere internetgebruikers voor het aanschaffen van producten.

Sociale media ingezet tijdens de natuurrampen in Queensland
In de straten van Sydney en Melbourne werden schermen neergezet. Ieder uur van de dag was er een radio- en televisiezender die met het laatste nieuws van de overstromingen kwam. Via sociale media hielden mensen contact met elkaar. Twitter was voor sommigen een middel om vermisten terug te vinden. Tot nu toe weinig verschil met hoe wij een dergelijke situatie in Nederland zouden aanpakken. Het grote verschil zat in de manier van berichtgeving. Hoe vreselijk de situatie ook was, er werden altijd positieve berichten over de natuurramp meegenomen.

Accurate informatie, positief taalgebruik, heldhaftige reddingsacties van mensen, oppeppende speeches van Queensland’s premier Anna Bligh waarin zij bijvoorbeeld aangaf dat Australië letterlijk voor hetere vuren heeft gestaan en aanmoedigende woorden van de presentatoren. Oprechte berichtgeving dus via de traditionele en sociale media die de eenheid in het continent bevorderde.

Al met al zijn er bewegingen op het gebied van sociale media in Australië te constateren die vergelijkbaar zijn aan Nederland. Net als in Nederland wordt de meetbaarheid en de ROI van sociale media steeds belangrijker. Wel zijn er meer social media logo’s in het straatbeeld te vinden, evenals QR-codes. Uiteindelijk blijft social media een middel om de doelgroepen te benaderen. Hoe de middelen worden ingezet, ligt bij de zender.

Lees het hele artikel: Sociale media over de grens: Australië - Frankwatching

Als eerste moet intranet worden afgeschaft

Aldus Marloes Pomp die vindt dat afdelingen interne communicatie fout bezig zijn. Afdelingen Interne Communicatie zijn massaal de slag aan het missen. Dat zegt Marloes Pomp, voormalig projectleider ‘Rijksambtenaar van de toekomst’ in het jongste nummer van IC. Volgens Plomp zijn IC-professionals: ‘alleen bezig met het vullen van intranet. Ze willen het alleenrecht op het middel communicatie. Dat is echt passé’ Wake-up. Je kunt medewerkers niet langer bestoken met top-down zendergedrag. In de wereld van social media gaan ze toch wel hun eigen gang.’ Lees verder voor het complete interview en de reacties daarop.


Hoe kan het dan wel?
In dit artikel op Frankwatching staan de megatrends zoals onderzocht door intranetexpert Jane McConnel. Zij stelt dat aan de hand van deze trends de rol van het intranet zal veranderen en dat deze van invloed zullen zijn op de manier van werken. De trends zijn eigenlijk 1 op 1 te koppelen aan Het Nieuwe Werken. Eerlijk gezegd weinig verrassend, maar fijn dat Jane McConnel ze zo helder opsomt, en dat alles naar aanleiding van de rol van intranet. In een notendop de trends:

1.Intranet moet werkprocessen ondersteunen
2.Intranet moet samenwerking stimuleren
3.Het draait om mensen
4.Intranet voor realtime communicatie
5.Plaatsonafhankelijk

Zo ontmaskert u een luie collega

Er zijn collega’s die geld verdienen met niets doen. En dat bovendien goed weten te verbergen. Herken de trucjes die ze toepassen.

Aardig onderzoekje van de Amerikaanse professor Eric Abrahamson. De man is verbonden aan de Columbia Business School en gespecialiseerd in leiderschap, time-management en organisatievraagstukken. Onderwerpen waar hij twee boeken over schreef en daarmee in de prijzen viel. Abrahamson vroeg zich af hoe het toch kan dat sommige werknemers in grotere organisaties bitter weinig uitvoeren en toch onder de radar van hun chef weten te blijven. Geld verdienen door lui te blijven dus. In Forbes vertelt hij hoe werknemers dat voor elkaar krijgen. MT pikte de meeste interessante trucjes eruit en zet ze voor u op een rij.

1. Onopgemerkt blijven
Luie slimmeriken manoeuvreren bij voorkeur uit het zicht van hun leidinggevende. Hun beredenering? Als hij me niet ziet, dan zal hij wel niet aan me denken. Grote kans daarom dat ze regelmatig aan het bureau van een collega hangen, buiten staan te roken of met grote regelmaat bij het koffieautomaat zijn te vinden. Wie immers niet op zijn plaats zit, krijgt meestal ook geen nieuwe opdracht in de schoenen geschoven. Zelden beginnen ze ’s morgens op dezelfde tijd, zodat het minder snel opvalt dat er geen acht uur worden vol gemaakt. En uiteraard wordt er regelmatig (zogenaamd) thuis gewerkt. Helemaal van deze tijd natuurlijk, maar wel lastiger te managen als het gaat om productiviteit.

2. Druk, druk, druk
U heeft ze wellicht ook op kantoor lopen. Collega’s die te pas en te onpas brullen hoe druk ze wel niet zijn. Wie vraagt ‘hoe gaat het met je’ krijgt dan ook meestal dit antwoord getrakteerd. Alle reden voor argwaan, want de kans bestaat dat het hier om een regelrechte schijnmanoeuvre gaat. Hoe harder mensen brullen dat ze het zo druk hebben, hoe groter de kans dat dit in de praktijk reuze meevalt. De echte harde werker hoort u namelijk niet. Abrahamson noemt dit in zijn onderzoek anticipatory screw-up. Vrijvertaald: anticiperend knoeiwerk.

3. Het niet willen snappen
Instrueren behoort niet voor elke managers niet tot de meest favoriete bezigheid. Zeker niet als het gaat om een ogenschijnlijk simpel klusje. De luie collega in kwestie neemt de opdracht weliswaar aan – hij moet wel – maar benadrukt tegelijkertijd de onzekere afloop. Zijn hele reactie is verweven in onbegrip en een spervuur aan vragen is het lot dat de manager treft. Grote kans dat die uiteindelijk toch maar even een andere collega inschakelt of zelfs besluit om de klus eigenhandig uit te voeren. Dat is immers sneller.

4. Technische termen
Nog een handig trucje dat veelvuldig en dan vooral door it’ers wordt toegepast. Ze eigenen zichzelf een opdracht toe dat nogal technisch van aard is en door hun chef niet echt wordt begrepen. Dat biedt ze alle ruimte om vooral veel tijd uit te trekken voor het uitvoeren van de klus. Vragen van hoger hand kunnen eenvoudig worden gepareerd. Ze gooien er gewoon een paar technische termen tegenaan. Daarmee gaat de manager voorlopig weer even terug in zijn hok.
5. Mailen na werktijd

’s Avonds even een e-mail versturen naar de chef. Het kost waarschijnlijk nog geen vijf minuten van hun tijd, maar geeft wel de indruk dat er ‘weer eens hard gewerkt' wordt. Gebeurt dit regelmatig en heeft u als manager zo uw twijfels? Ga er dan eens voor zitten en stuur binnen vijf minuten een reply met twee tot drie vragen. En dan eens even kijken hoe lang het duurt voordat er antwoord komt en er dus nog gewerkt wordt.

6. Misbruik van stagiaires
Luie medewerkers die al iets hoger in de boom van de organisatie zitten lukt het vaak om collega’s klusjes te laten doen waarvoor ze zelf de credits opstrijken. Junior-medewerkers en vooral stagiaires zijn hiervoor geliefde doelwitten. Zij doen al het werk en missen het vermogen of de positie om daarover hun beklag te doen.
(bron: MT.nl)