Gooi je glas in de glasbak: Hank the bottle

Een nieuwe campagne die het recyclen van glas wil promoten. Veel bekeken op onder meer You tube en Facebook. Aardig, maar is dit effectief? wie is de doelgroep, de oudere jongere, die ruimen alles toch altijd al netjes op?



Kijk ook op: http://www.friendsofglass.com/

Google breekt met communicatie conventies en verandert logo.

De identiteit van een onderneming wordt voor een belangrijk deel gevormd door het corporate brand en haar afgeleide; het logo. De belangrijkste regel is dat het logo moet worden gebruikt volgens heilige merkwetten. Hooguit is het toegestaan om de afmetingen (in ratio) te veranderen of er is bijvoorbeeld, voor de uitstervende fax, een zwart/wit logo variant beschikbaar. Een van de sterkste merken ter wereld, speelt juist met haar logo en verandert het zo’n 50 keer per jaar; vandaag een zeer sterke variant de Google Morse; de viering van de geboorte dag (218 jaar geleden) van Samuel Finley Breese Morse (27 april, 1791).

Google Morse

Het Google logo heeft zo’n sterke merkbekendheid en uitstraling, dat het zelfs in Morse code het herkenbaar is; Logo van maandag 27 april 2009. Breken met alle conventies, dat hoort eigenlijk bij de Google identiteit. Waar andere merken een logo-politie in dient hebben; de afdeling corporate communicatie, speelt Google vrij met haar identiteit.


first Google logo

De Google ontwerper heet Dennis Hwang, or Hwang Jeong-mok. Hij heeft de eerste Google logo variant op Bastille Day, 14 juli, 2000 ontworpen. De geschiedenis van de zoekmachine begint in 1998, toen de studenten Larry Page en (de van oorsprong uit Moskou afkomstige) Sergey Brin (zijn oude universiteitspagina toont het eerste logo van Google, met een nieuwe opzet kwamen om internetpagina’s te indexeren en doorzoeken. De basis van deze zoekmachine is dat de waarde van een link bepaald wordt door het aantal keren dat hij genoemd wordt op andere internetpagina’s. Elke verwijzing betekent een stem voor een pagina, die daardoor hoger op de zoekresultaten pagina komt te staan. (bron: Replytoall.nl)

ter ere van geboortedag Joan Miro

5 mythen over lichaamstaal op kantoor

Een interessant artikel op mijn favoriete website 925.nl:



Communicatieonderzoek bewijst dat we er veel verkeerde veronderstellingen op nahouden. Vijf kantoormythen ontmanteld.

1. Liegende collega's kunnen u niet recht in de ogen kijken
Mogelijk denkt u dat Janine van de receptie vorige week tegen u heeft gelogen over dat zoekgeraakte rapport; ze ontweek uw blik en haar ogen schoten alle kanten op. Maar er zijn twee redenen waarom u weinig betekenis kunt toekennen aan dat gedrag. In de eerste plaats kunnen ook veel andere emoties blikontwijkend werken, zoals zenuwen en angst. Daarnaast zijn de beste leugenaars, pathologische, juist heel goed in staat trouwe hondenogen op te zetten, aldus Paul Ekman, schrijver van het formidabel getitelde boek Telling Lies: Clues to Deceit in the Marketplace, Politics, and Marriage.

2. Hoe meer oogcontact u met klanten heeft, hoe beter
Omdat u graag gefocust en toegewijd wilt overkomen, ligt het voor de hand om uw klanten te trakteren op intensief oogcontact. Maar pas daar wel een beetje mee op: uit onderzoek blijkt dat mensen hoogstens een paar seconden achter elkaar willen worden aangekeken. Daarna wordt het oncomfortabel en zouden ze kunnen concluderen dat u meer van ze wilt dan een zakendeal.


Prins Charles in zijn element

3. Staan met uw handen achter uw rug is een gebaar van macht
Ook zo'n klassieker die presentatietrainers jarenlang te onrechte hebben gepredikt: de Prins Charles-houding, met uw handen achter uw rug. Voor een beetje extra gewicht in de schaal. Want als een prins het doet, dan zal het wel goed zijn. Tegelijk met het besef dat Prins Charles toch niet zo'n winnaar is (61 en nog geen koning), is ook de methode in onmin geraakt. Onderzoek toont aan dat uw collega's vooral denken dat u iets te verbergen heeft.

4. Over uw kin strijken ziet er intelligent uit
Toegegeven, doordat Rodin zijn 'Penseur' nonchalant met de kin op hand liet steunen, zouden we kunnen concluderen dat hand-to-face contact intelligentie verraadt. Maar er kleeft een groot nadeel aan dit gebaar: het toont in de eerste plaats de pretentie van de communicator. Nonchalant aan uw onzichtbare sik plukken, een tikkende vinger op uw wang; het zijn allemaal 'bedachte' handelingen zonder betekenis. Behalve uw ambitie om intelligent over te komen.

5. Als uw collega's lachen zijn ze blij
In het apenrijk lachen ze vaak uit onderdanigheid, en wij mensen doen het als we blij zijn. Of zenuwachtig. Of bang. Of gewoon omdat we niets beters te doen hebben. Daniel McNeill, schrijver van het boek The Face: A Natural History stelt dat lachen aangeboren is; baby's doen het al vanaf 12 uur (!), als onderdeel van de band die ze met hun ouders opbouwen. We doen het in ieder geval om aardig te worden gevonden. En dat werkt. Zo schijnen lachende criminelen vaak een lagere straf te krijgen van rechters, dan hun collega's die er een chagrijnig smoelwerk op nahouden. Kortom, met lachen kunt u alle kanten op.

(met dank aan: Niels Godron, 925.nl)

Is jouw bank MVO, check de eerlijkebankwijzer.nl

Met de Eerlijke Bankwijzer willen de initiatiefnemers maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) bevorderen bij Nederlandse banken. Door het beleid èn de financieringspraktijk van de banken te vergelijken moet de Eerlijke Bankwijzer concurrentie op MVO stimuleren: een proces dat leidt tot het formuleren en in de praktijk brengen van steeds beter beleid op het gebied van belangrijke duurzaamheidsthema’s.

Daarom is er door Oxfam Novib, Amnesty International, Milieudefensie en FNV Mondiaal een website opgezet waar rekeninghouders het beleid van banken kunnen vergelijken.

In de Eerlijke Bankwijzer wordt beoordeeld welk beleid de onderzochte banken hanteren ten aanzien van acht thema’s en acht sectoren. De acht thema’s zijn de belangrijkste internationale duurzaamheidsthema’s, die centraal staan in het werk van de vier maatschappelijke organisaties:

• Biodiversiteit
• Giftige stoffen en gezondheid
• Klimaat
• Arbeid
• Mensenrechten
• Wapens
• Belasting en corruptie
• Transparantie en verantwoording

De vier maatschappelijke organisaties zijn van mening dat alle banken op al deze acht thema’s een duidelijk beleid zouden moeten hebben, waaraan zij al hun investeringen toetsen. Dit beleid zou gebaseerd moeten zijn op breed gedragen internationale standaarden, zoals internationale verdragen en richtlijnen, keurmerken en gedragscodes. Investeringen die niet aan deze normen voldoen zouden niet voor investeringen in aanmerking mogen komen. Omgekeerd zouden banken actief moeten investeren in bedrijven en initiatieven die een positieve bijdrage leveren aan deze duurzaamheidsthema’s.

Weten wat jouw bank doet, type hem in en check het resultaat. Je kunt tevens banken met elkaar vergelijken op hun bijdrage aan een betere wereld. Door middel van 3 manieren kun je de Eerlijke Bankwijzer gebruiken:

• Per bank en per thema: je vergelijkt maximaal drie banken met elkaar op maximaal drie thema’s
• Alle scores van een bank: je ziet hoe uw bank het op alle thema’s doet
• Alle scores van alle banken: je ziet van alle banken hoe zij het doen op alle thema’s

Check: http://www.eerlijkebankwijzer.nl/
(bron: O+)

Vrijheid van meningsuiting dankzij twitter

Twitter is een soort online dagbloek waarbij je vrienden, familie, relaties in korte berichten kunt laten weten wat je aan het doen bent. Twitter wordt door sommigen verguist, omdat het nutteloze berichten zou bevatten, maar anderen zijn er aan verslaafd. Inmiddels begint Twitter wel een steeds belangrijke rol als communicatiemedium te vervullen.

Was Twitter al het eerste medium waar het recente vliegtuigongeluk op Schiphol gemeld werd, nu speelt het ook een belangrijke rol om berichten over de politieke situatie in Iran te verspreiden.

Op zijn mededelingenpagina meldt Twitter dat het onderhoudswerkzaamheden aan het systeem heeft opgeschort wegens de politieke protesten in Iran, waarbij Twitter een belangrijke rol als communicatiemiddel zou spelen.

Demonstranten in het islamitische land gebruiken Twitter om elkaar op de hoogte te houden van de ontwikkelingen. Ook roepen zij elkaar op de straat op te gaan om te betogen tegen de machthebbers. Volgens het Franse persbureau AFP wisselen Iraniërs via Twitter ook foto's uit van betogers die het slachtoffer werden van geweld door de autoriteiten.

Tundun's Tips 5

Weer drie praktische tips:

1. Nooit meer vergeten een bijlage bij te sluiten in je e-mail
Kom je er ook weleens achter dat je een mail hebt verstuurd zonder de bijlage toe te voegen? Dit behoort nu tot de verleden tijd wanneer je deze macro in Outlook installeert.

Outlook Attachment Reminder toevoegen aan Microsoft Outlook
Outlook Attachment Reminder is een macro voor Microsoft Outlook. Macro’s voeg je toe in Microsoft Outlook via de Visual Basic Editor.

• Open de Visual Basic Editor met ALT-F11 (of via de menu optie Extra>Macro>Visual Basic Editor).
  
• Aan de linkerkant verschijnt nu een boomstructuur (menu) met Project1. Als je deze opent dan verschijnt “Microsoft Office Outlook -objecten”. Onder deze optie verschijnt “ThisOutlookSession”. Dubbelklik daarop.
  
• Aan de rechterkant verschijnt nu een wit venster. Kopieer de macro van Mark Bird op deze plek. Of neem mijn versie van de macro die op zowel het woord “attachment” als het woord “bijlage” reageert en niet triggert op berichten waar je op reageert of die je doorstuurt.
  
• Sla de macro op met CTRL+S (of de disketteknop in de werkbalk).

De macro werkt in ieder geval in Microsoft Outlook 2003 en 2007 en in ieder geval niet in Microsoft Outlook Express. Het kan wel zo zijn dat Microsoft Outlook iedere keer bij het opstarten vraagt of de macro mag worden uitgevoerd.
Gebruik je Microsoft Outlook 2007, lees dan hier verder. Hier vind je ook meer handige tips: http://www.eenmanierom.nl/door-outlook-geattendeerd-te-worden-op-het-meesturen-van-bijlagen-attachments/

2. Maak jezelf onsterfelijk: ontwerp je eigen lettertype
Ben je Arial Verdana en Times New Roman zat? Ontwerp dan nu je eigen lettertype op: http://www.high-logic.com/fontcreator.html

3. Om in de vakantiestemming te komen: Nog gemakkelijker je trips uitzoeken en boeken?
Kijk eens op orbiville. nl. Orbiville.nl is een onafhankelijke reiszoekmachine en -gemeenschap. Zelf verkopen wij geen reizen. Orbiville.nl wil het alleen gemakkelijker maken de juiste vlucht, vakantie en accommodatie te vinden voor de juiste prijs. Boekingen en betalingen regelt u rechtstreeks met de reisagent. Orbiville.nl is het eigendom van en wordt geleid door particulieren binnen het bedrijf.

Op Weekendvergelijker.nl. Weekendvergelijker is een onafhankelijke hotel en vakantiehuizenvergelijker. Op Weekendvergelijker.nl kunt u het aanbod van de verschillende hotel en vakantiehuisaanbieders met elkaar vergelijken. Na het vergelijken kunt u eenvoudig en snel, het door u gewenste vakantiehuis of hotel reserveren.

Kleine moeite, grote verandering

Ooit geprobeerd in je eentje te verhuizen? Vast niet. Probeer maar eens een Ikea bed, bestaand uit 30-delen, in je eentje naar boven te dragen èn in elkaar te zetten.
Mission impossible. Dus bel je al je vrienden, je ouders, broers en zussen, liefst met aanhang, om je daarbij te helpen. Zo wordt het verhuizen makkelijker én leuker.
Veel mensen brengen zo met een kleine moeite een grote verandering teweeg. Namelijk jouw verhuizing van A naar B. Leuk voor jou, maar niet zo heel spannend voor de rest
van de wereld.

Hoe kun je dan een verandering bewerkstelligen, die niet alleen relevant is voor jouw kamer, maar ook wereldwijd van betekenis is. Dat kan via Pifworld, het online
goededoelenplatform. Het platform is gebaseerd op de gedachte dat veel mensen samen het verschil kunnen maken. Bijvoorbeeld door met vrienden de bouw van een school
mogelijk te maken, of met collega’s een wildlifepark te realiseren.

Als lid kun je jouw sociale netwerk via Pifworld uitnodigen om mee te doen aan een project. Net zoals je jouw vrienden vraagt om je te helpen verhuizen. Door simpelweg
je vrienden uit te nodigen, draag je bij aan een betere wereld.

Pifworld wil je hier zelfs voor belonen. 10.000 euro wordt verdeeld onder de mensen met de meeste nieuwe vrienden op Pifworld. Win jij deze ‘Challenge’, dan kun jij het
geld besteden aan jouw favoriete projecten op Pifworld. (bron: Nina Motzheim, Communication Officer Pifworld in De Pers 20 mei 2009)

Goed boeren op internet

Opvallend veel succesvolle Nederlandse internetbedrijven komen uit Groningen. Zoals het miljoenen euro’s verdienende Winparts uit het 50 huizen tellende Winneweer. ‘Dit is het einde van de wereld. Er komt hier niemand. We móéten wel via internet verkopen.’
Het platteland ontdekt de nieuwe economie. Foto's: Pepijn van den Broeke


De buurvrouwen klagen: ze vervelen zich in Winneweer. Drie straten heeft het plaatsje: de Stadsweg, de Rijksweg en de Delleweg. Wat kun je doen als huisvrouw in dit tussen Groningen en Delfzijl gelegen dorp? Op maandag naar de slagerij, op dinsdag naar de buurtsuper en op woensdag naar de overdekte vlooienmarkt. Dan kun je weer van voor af aan beginnen. Meer is er niet. Ja, je kunt nog gaan vissen aan het Dampsterdiep, dat door het dorp stroomt. Maar vissende huisvrouwen zie je hier niet.


Nou ja, dat is de helft van het verhaal van Winneweer. Want wie verder kijkt, ontdekt dat er wél meer is in dit 120 inwoners tellende plaatsje. In Winneweer zit namelijk het hoofdkantoor van internetbedrijf Winparts. Vanuit Noord-Groningen stuurt dit bedrijf elke dag bumpers, koplampen, uitlaten, linkerachterdeuren en motoren het land in. Duizenden onderdelen verkoopt het bedrijf, of het nu voor een Mercedes is of voor een simpel Opel Astraatje. Vandaag via internet besteld, morgen aan huis geleverd. Mits op voorraad.
Directeur Ari van Essen – T-shirt, spijkerbroek – en zijn broer verdienen elk jaar miljoenen euro’s met deze Bol.com voor auto-onderdelen. De Googlebaas van Nederland noemt Winparts zelfs een van de succesvollere Nederlandse internetbedrijven.

Afgelegen

Onverwacht, zo’n goedlopend internetbedrijf in een uithoek van Nederland? Nee, zegt de 45-jarige Ari van Essen. ‘Als we in de Randstad hadden gezeten, waren we nooit zo ver gekomen. Juist door deze afgelegen ligging moesten we creatief worden. Zonder internet heb je hier geen klanten’. Gezeten aan een tafel, in de zon, voor het bedrijf wijst de blonde Van Essen naar de toegangspoort tot zijn bedrijf. ‘Wie komt hier nou? Niemand. Maar op internet hebben we 35.000 bezoekers per week.’

Winparts is geen eenzame uitzondering in het Groningse land. De 23-jarige internetmiljonair Ben Woldring woont even verderop in Usquert. Voor wie het is vergeten: Woldring is de roodharige internetmiljonair die op zijn dertiende Bellen.com begon. En iets verder naar het zuiden, in Roden, zitten de internetbedrijven Relatieplanet en 123video. Relatieplanet leverde de oprichters miljoenen euro’s op.

Het hoge noorden


Verder zitten er in het noorden verspreid over heel veel andere dorpjes, stadjes en steden (Groningen stad!), nog honderden andere internetbedrijfjes. Soms met maar een iemand in dienst (de eigenaar zelf), soms met tientallen medewerkers. En niet te vergeten: in het noorden van de provincie bevindt zich Eemshaven, waar het grootste datacentrum van Nederland staat. Voor de helft gevuld met computers van Google. Zoek je met Google, dan is de kans groot dat je antwoord krijgt uit het hoge noorden van Nederland.



De sloperij werd een lucratieve internethandel, de fabriekspijp is met acht antennes een goudmijntje.

Groningen en internet, dat klikt dus wel. Met dank aan een slecht presterende economie (dus dan verzin je iets anders) en een afgelegen ligging. En als gevolg daarvan lage huren. ‘Ik huur 10.000 m². Dat zou in de Randstad onbetaalbaar zijn’, zegt Van Essen.

Het verhaal van de Groningse internetsuccessen is er ook een van de ondergang van de oude economie. Van fabrieken die hun deuren moesten sluiten. Van werkloosheid.

In Winneweer was keukenfabriek Nanninga het belangrijkste symbool van die oude economie. Ken je het verhaal van de ondergang van Nanninga Keukens en de opkomst van Winparts, dan ken je het verhaal van veel Groningse dorpjes en stadjes.

Heel Nederland kende de houten keukens van Nanninga. Sinds de jaren 30 was de fabriek het trotse economische hart van het Noord-Groningse dorp. Tot die zwarte dag in 1981 toen het doek viel voor Nanninga. Failliet. Oorzaak: de aanschaf van een te dure machine. En concurrentie uit het Verre Oosten. Zwarte tijden voor Winneweer en omstreken. Driehonderd man en vrouw in een klap op straat. Heel Winneweer werkloos.

Goede ondernemers

Maar Winneweer krabbelde op. De werkloze keukenbouwers gingen nadenken: wat nu? De Winneweerders ontdekten dat ze goede ondernemers waren. De een werd fabrikant van dakgoten, de ander begon een rietmaaibedrijf en weer iemand anders ging in de glasbewerking. Leuke bedrijfjes, maar geen miljoenenbedrijven als Winparts.

Winparts is namelijk de nieuwe Nanninga van Winneweer. Letterlijk. Het internetbedrijf is – op een klein stukje na – de nieuwe bewoner van het oude fabriekspand van het keukenbedrijf. De nieuwe economie heeft onderdak gevonden in een pand uit een verloren verleden. Maar er is wel een verschil: het bedrijf is niet zo’n grote werkverschaffer als Nanninga was. Elf man werken er voor het bedrijf. Ze pakken auto-onderdelen in of beantwoorden e-mails van klanten. Ari: ‘We kunnen nog wel meer mensen gebruiken.’

Kom je het parkeerterrein van Winparts oprijden, dan lijkt het alsof je het terrein van een autosloper betreedt. Weinig nieuwe economie. Overal oude, half uit elkaar gesloopte BMW’s. Ze verwijzen naar het oerbegin van Winparts, halverwege de jaren tachtig. Een tijd waarin het economisch slecht ging en de broers werkloos waren. ‘Wij zaten toen net als nu in een recessie’, zegt Ari. Hij had mavo en detailhandelsschool gedaan, zijn broer had er twee banen opzitten, als kok en stoffeerder.

Onderdelen

In die periode ontdekten de broers dat er geld was te verdienen met de verkoop van onderdelen uit sloop-BMW’s. Ze kochten deze auto’s op, sloopten onderdelen eruit, en verkochten die door.

Langzaam breidde de business zich uit. Naast oude onderdelen gingen ze ook nieuwe verkopen. BMW’s werden Opels, Mercedessen en Renaults. Inmiddels verkoopt Winparts onderdelen van vrijwel alle automerken. De bumpers, schokdempers en andere onderdelen komen van fabrikanten in onder meer België, Duitsland en Nederland. En adverteren in een krantje is vervangen door advertenties bij Google. Ari: ‘We krijgen 90 procent van onze klanten via Google’. Ondertussen is Ari vooral bezig met zijn internetsite. Het sloopbedrijf werd een internetbedrijf.


De laatste door Ari gebouwde website voor Winparts is pas een paar maanden in de lucht. Deze maakt gebruikt van slimme techniekjes, waardoor internetters gemakkelijk precies het juiste onderdeel vinden. Want vind maar eens de juiste schokdemper voor een Peugeot 405, bouwjaar ‘88. Uit een totaalaanbod van 80.000 onderdelen. Ari is trots op de site die hij heeft gebouwd. Tik je het kenteken van je auto in, dan zie je bijvoorbeeld de bijbehorende onderdelen.

Meer nieuwe economie

Ari en zijn broer zijn niet de enige Winneweerders die geld verdienen aan de nieuwe economie. De naaste buurman rolde geheel toevallig de wereld van de nieuwe media (of beter: mobiele telefonie) in. De buurman is namelijk eigenaar en bewoner van het kleine stuk van de oude Nanninga-fabriek dat niet van Ari en zijn broer is. En dat is toevallig net het stuk waar de oude fabriekspijp bij hoort, die nu veel geld waard is.

Die fabriekspijp was tot niet al te lang geleden een vieze nutteloze schoorsteen. De buurman wist geen raad met de pijp, kreeg zelfs de gemeente op zijn dak: of hij iets aan die vieze schoorsteen wilde doen. Het probleem loste zich vanzelf op. Op een dag kwam de buurman in contact met T-Mobile. Het bedrijf zocht een plek voor een zendmast voor het mobiele netwerk. T-Mobile betaalde restauratie en schoonmaak van de pijp.

Na T-Mobile volgden nog een paar andere telefoniebedrijven. Ondertussen zitten er zo’n acht antennes aan de toren. Volgens Van Essen hoeft zijn buurman nu niet meer te werken. ‘Hij kan rondkomen van de huur die hij vraagt aan de providers.’

De buurjongen van Ari is ook in de nieuwe media terechtgekomen. Wat je met auto’s kunt, kun je ook met scooters en brommers, dacht de buurjongen, die schuin tegenover het pand van Winparts woont. Ari: ‘De jongen kwam op een dag bij mij en vroeg: hoe doe je dat: adverteren in Google?’. Ari leerde hem de eerste trucjes. Vervolgens zette de jongen een internetbedrijf op in brommer- en scooteronderdelen. Een goedlopend bedrijf, want de jongen is alweer vertrokken uit Winneweer. Ruimtegebrek. Zijn bedrijf zit nu op een industrieterrein in Ten Boer, een plaatsje even verderop.

Eigen vliegtuigje

Ari komt Winneweer door de week meestal niet uit. Overdag werkt hij, ‘s avonds is hij thuis. Hij woont samen met zijn vriendin in een huis bij het bedrijf. Een vrijstaand huis met puntdak. Af en toe gaan ze op vakantie. Met een eigen vliegtuigje. Hij is namelijk eigenaar van een tweepersoonsvliegtuigje. Een heel normale hobby, vindt Ari: ‘Ik ken veel mensen die vliegen. Maar ik zit dan ook bij een vliegclub’. Hij vliegt naar Frankrijk, Engeland of Slowakije. Dat laatste land is een favoriet. ‘Je betaalt daar niets om te landen. En bovendien is de benzine er goedkoop. En het bier en eten natuurlijk.’ Eigenaar van een vliegtuigje, maar wél vliegen op de goedkoopste bestemming. Ari:‘Ik hou daar wel van. Niet te gek.’

Als je boven Winneweer vliegt, zegt hij, ziet het er prachtig uit. ‘Het Dampsterdiep, de groene weilanden. Mensen komen hier voor de rust.’ Maar soms is het wel héél rustig. Ari: ‘Als ik wat wil drinken op een terras, ga ik naar Groningen. Als je een auto hebt, gaat het wel. De buurvrouw hiernaast is zeventig en heeft geen rijbewijs. Die zit hier opgesloten.’


Meedoen met de internetgekte
Heel even ging Ari van Essen mee met de internetgekte. Dat was rond 2000, de tijd van de internethype. Een periode waarin vrijwel iedereen met een idee voor een internetbedrijfje een investeerder kon vinden.

Naast hun bedrijven in Winneweer, hadden Ari en zijn broer in die periode een internetbedrijfje in de stad Groningen. Een klein bedrijfje, met een paar mensen in dienst. Onder wie een jonge programmeur.

Ari, over die jongen: ‘Hij zag dat andere internetjongens dure auto’s onder de kont hadden. Maar hij niet. Hij vertelde dat ons. Ik zei tegen mijn broer: wat moeten we daar nou mee aan?’

Ari: ‘Ik vond dat de programmeur wel een punt had.’

Hij ging over tot actie. Ari koos een sloopbak uit die in Winneweer was binnengekomen. Een oude Opel Corsa. Ari gaf de auto aan de programmeur. ‘Neem die maar’, zei hij tegen de jongen.

Ari: ‘Nou, daar was hij heel tevreden mee.’


(bron: De Pers, 17 mei 2009)

Waarkomthetvandaan.nl

Weer een voorbeeld van de steeds mondiger wordende consument...en terecht:


Veel consumenten weten namelijk niet dat veel producten uit dezelfde fabriek komen. Waarbij het huismerk bovendien vaak goedkoper is dan het merkproduct.



Waarkomthetvandaan.nl verzamelt tips van bezoekers, kijkers en luisteraars van Kassa over de herkomst van producten.

Stem jij of zijn we onze stem kwijt?

De afgelopen dagen heb ik met vele mensen om mij heen gesproken over de aanstaande Europese Verkiezingen. De algemene stemming is vrijwel identiek.

Iedereen vindt dat hij/zij moet stemmen en wil ook best stemmen op 4 juni, maar heeft geen idee op wie of wat.

Ik heb mensen van verschillende leeftijden gesproken en er wordt een duidelijk gebrek aan informatie ervaren. Leuk die posters, maar wie zijn die mensen, wat hebben ze gepresteerd en waar staan ze voor?! Leuke zo'n partij die met een ballon de lucht in gaat, hoezo contact met de kiezers??

Nee belangrijker is...wat is er de afgelopen vier jaar voor elkaar gebokst, wat is er met ons geld gebeurd, wat is de status van de Europese Grondwet waar we nee tegen hebben gezegd.

En nog een interessante... de mensen waar men eventueel op wil stemmen, omdat die zichtbaar zijn geweest, blijken in de Europese Commissie te zitten en daar kunnen burgers helemaal niet op stemmen!

Kortom...het Europese Parlement is niet duidelijk genoeg geweest in haar communicatie, want de doelgroep is niet bereikt. Er blijft veel werk aan de winkel!

Bankiersexamen - financieel of mores toetsen?

Minister Wouter Bos van Financiën (PvdA) wil dat topbankiers een deskundigheidsexamen afleggen. Is dat nou werkelijk een goed idee? We gaan ervan uit dat de bankiers echt wel hebben leren rekenen, ze hebben immers bewezen goed te zijn in het zichzelf rijk rekenen.

Wie leert ze echter de nodige normen en waarden? Hoe toetsen we hun integriteit? Komt er ook een zwarte lijst voor financiele criminelen? Dat lijkt ons nou veel relevanter.