Transparant? Dat kan beter!

De banken liggen - terecht - al enige jaren onder vuur, omdat ze niet transparant waren (en zijn) over hoe ze met ons geld omsprongen. Nou ja, 'ons geld'...? Ik kwam er bij het derde stuk van toneelgezelschap De Verleiders achter dat zodra we het geld overmaken naar een bank, het niet meer óns geld is. Daar gaat dus al iets niet goed...Volstrekt begrijpelijk dus dat de Grieken van de week zoveel mogelijk van hun zuurverdiende geld probeerden te bemachtigen bij het pinapparaat, maar helaas helpen ze daar de Griekse economie wel helemaal mee om zeep. Maar dat terzijde.

Waar ik het nu over wil hebben is een tweetal sectoren - buiten de financiële -waar transparantie in communicatie echt verbetering behoeft, namelijk de medische wereld - en dan met name de ziekenhuizen - en de uitvaartsector.

De baas over het eigen lijf
Laatst had ik een discussie met een aantal dames over de ziekenhuizen. Raar toch eigenlijk, dat wij als burger ons eigen medische dossier niet bezitten. Het gaat toch over onszelf? Weet jij eigenlijk wat er over jou geregistreerd staat? Wat jouw behandelingen kosten? Of je nog ergens nog iets in te kiezen hebt? Als je jouw dossier zelf beheert, kun je immers ook zelf bepalen wat een arts van jou mag weten? Veel makkelijker en goedkoper wellicht dat iedereen het zelf beheert dat zo'n complexe implementatie van het elektronisch patiënten dossier. Bovendien als je inzicht in je dossier wilt, dan moet je erom vragen, laatst staan dat je tegelijkertijd met jouw huisarts ook een kopie krijgt.  Het plan is immers dat we een chip ingeplant krijgen met ons persoonlijke gegevens, maar hebben we daar eigenlijk een stem in? Mijn katten hebben al zo'n chip. Daardoor stond wel ooit de dierenambulance met onze kat voor de deur, voordat we hem überhaupt gemist hadden. Dat had toen wel een voordeel, dus ja...wat weegt zwaarder...gemak of privacy...

Wat kost dat?
Laatst had ik te maken met een overlijden in de naaste familie en werd ik geconfronteerd met de uitvaartsector. Het eerste landelijke uitvaartbedrijf dat we belden, reageerde zo onprettig op onze vragen en wensen - dat we aangeslagen meteen de volgende belden. Het tweede - ook landelijk opererende - bedrijf ging gelukkig beter, maar toen verschenen er 2 botte mannen om de overledene op te halen. Daar werden onze wensen ook niet met respect nageleefd. Vervolgens kwam de uitvaartbegeleider. Over hem niets dan lof. Hij was een uitstekende luisteraar, attent en onze 'klachten' werden serieus genomen, maar ja toen het op de zakelijke keuzes kwam viel me op dat er helemaal niet over geld wordt gesproken. Natuurlijk geld en emotie liggen mijlenver uit elkaar, maar het lijkt mij toch logisch dat wanneer je afspraken maakt, je hiervoor vervolgens een prijsopgave ontvangt. Nou nee dus. De uitvaartsector is blijkbaar nog steeds niet transparant. Gelukkig waren wij zo helder om erom te vragen, maar veel nabestaanden zullen hier niet direct aan denken en komen achteraf voor verrassingen te staan. Mochten ze de uitvaart dan financieel niet kunnen dragen, dan is toch geen van beide partijen daar bij gebaat. Van harte hopend dat ze niet op de rente van betalingsregelingen uit zijn...

Kortom, er is nog genoeg werk te verrichten om de transparantie in communicatie te verbeteren...