Afgelopen week was ik in Parijs. Hoewel ik daar al vele malen geweest ben, viel me nu pas op dat een aantal bruggen vol hing met slotjes in allerlei soorten en maten. Een "nieuw" ritueel: Liefdesparen zetten hun naam op een slot, hangen deze aan een brug, doen hem op slot en gooien de sleutel in de rivier de Seine. Zodoende zijn ze voor het leven verbonden. Een mooi symbool, maar wel erg massaal opgevolgd.
Ik vroeg me daarop af wie dit ooit bedacht had. Van de week had ik een zakelijke afspraak waarin dit ter sprake kwam. Zij wist mij te vertellen dat deze traditie in Kaliningrad, een Russische enclave tussen Rusland en Polen in was ontstaan. Daar heeft men de gewoonte om op de huwelijksdag een slot aan de brug te hangen en de sleutel in de Pregolya rivier te gooien. Wellicht een Russische traditie...?
Maar als je op internet gaat kijken, dan is dit ritueel inmiddels niet meer uniek, maar een hype: bruggen in Dublin, Keulen, Londen, Parijs, Moskou en een aantal andere Russische steden, Sevilla, etcetera.
Het schijnt dat de hype werd gevoed door het verschijnen van twee boeken van Federico Moccia "Tre Metri
sopra il Cielo" (Three metres above the sky) en "Ho Voglia di Te" (I Desire
You) waarin hij schrijft over liefdeskoppels in Rome die hun naam schrijven op een hangslot, deze vastmaken aan de derde lantaarnpaal aan de noordkant van de Ponte Milvio en vervolgens de sleutel in de Tiber gooien. Dit zou ervoor zorgen dat ze eeuwig bij elkaar blijven.
Grappig detail is dat de Romeinse autoriteiten hier niet zo mee blij waren en in september 2011 alle sloten hebben laten verwijderen, in Dublin gebeurde hetzelfde in januari van dit jaar.
Tundun Communicatie & PR vertelt over recente communicatie ontwikkelingen, geeft handige tips en is benieuwd naar jouw mening.
vrijdag 30 november 2012
donderdag 29 november 2012
Macht en invloed in Nederland: Top 200
De Volkskrant heeft voor de zevende keer een top 200 van machtigste c.q. invloedrijkste Nederlanders samengesteld. Bekijk de Top 200.
De top10 bestaat helaas alleen uit mannen. Het invloedrijkst is volgens de Volkskrant al drie jaar lang de voorzitter van het VNO-NCW Bernard Wientjes. Oud-bestuursvoorzitter van de Shell Jeroen van der Veer staat op de tweede plaats, commissaris en bestuurder Hans Wijers op de derde.
De machtigste vrouw staat op de 14e plek: Kajsa Ollongren, secretaris-generaal van het Ministerie van Algemene Zaken. Hoger dan Prinses Maxima die op plaats 33 staat. Opvallend: de koningin komt niet in de lijst voor! De top 200 omvat in totaal 44 vrouwen.
De top10 bestaat helaas alleen uit mannen. Het invloedrijkst is volgens de Volkskrant al drie jaar lang de voorzitter van het VNO-NCW Bernard Wientjes. Oud-bestuursvoorzitter van de Shell Jeroen van der Veer staat op de tweede plaats, commissaris en bestuurder Hans Wijers op de derde.
De machtigste vrouw staat op de 14e plek: Kajsa Ollongren, secretaris-generaal van het Ministerie van Algemene Zaken. Hoger dan Prinses Maxima die op plaats 33 staat. Opvallend: de koningin komt niet in de lijst voor! De top 200 omvat in totaal 44 vrouwen.
donderdag 22 november 2012
Ingezonden brief
Geachte heer Asscher, gefeliciteerd met uw nieuwe baan!
Ik kijk ernaar uit wat u voor de werkloze 45plussers gaat betekenen. Een groep mensen die heel graag haar kennis en ervaring wil inzetten, gemotiveerd is, maar geen enkele kans krijgt. Is scheef werken een oplossing? Uw collega's roepen immers al jaren: "Wie wil werken, kan werken.", maar waarom worden ze dan al afgekeurd vanwege hun leeftijd? Te duur? Ja, kennis en ervaring is onbetaalbaar, zeker voor de benodigde groei van onze economie. En is het dan de oplossing dat een logistiek manager postbezorger wordt en zo de baan van iemand met een lagere opleiding inneemt?
Ik kijk ernaar uit wat u voor de werkloze 45plussers gaat betekenen. Een groep mensen die heel graag haar kennis en ervaring wil inzetten, gemotiveerd is, maar geen enkele kans krijgt. Is scheef werken een oplossing? Uw collega's roepen immers al jaren: "Wie wil werken, kan werken.", maar waarom worden ze dan al afgekeurd vanwege hun leeftijd? Te duur? Ja, kennis en ervaring is onbetaalbaar, zeker voor de benodigde groei van onze economie. En is het dan de oplossing dat een logistiek manager postbezorger wordt en zo de baan van iemand met een lagere opleiding inneemt?
En dan de ondernemers, de mensen die risico's durven te nemen in deze langdurende crisis. Die als ze daar niet inslagen met lege handen staan en nergens op kunnen terugvallen. Die altijd de naam hebben veel te duur zijn, maar is dat wel zo als je hun kosten naast die van een vergelijkbare medewerker in vaste dienst zet. Een medewerker kost toch al snel 80.000 euro per jaar aan salaris, werkplek, middelen, pensioen, verzekeringen, auto, mobiel, opleiding etcetera. En de zelfstandigen moet nu steeds vaker tegen irreƫle uurtarieven werken als ware ze in vaste dienst. En vervolgens roept de regering "waarom verzekeren ze zich niet tegen arbeidsongeschiktheid, denken ze wel aan hun pensioen? Ja, denken wel
...maar wie kan dat betalen? De kosten zijn niet in verhouding met de opbrengst.
Kortom, meneer Asscher, ik wens u veel wijsheid en succes in uw nieuwe baan.
Caroline Hulsman
donderdag 8 november 2012
Brugklassers helpen ondernemers met hun sociale media strategie
De online generatie van het Kennemer Lyceum in Overveen adviseert ondernemers deze week over hun social mediastrategie. De brugklassers van het Kennemer maken plaatselijke ondernemers wegwijs op Twitter en Facebook in het kader van een kennisweek.
Ze lopen rond met smartphones waarmee de virtuele wereld aan hun voeten ligt. Twaalf, dertien jaar en mediawijs. Het leven draait veel om het aantal vrienden online. Volgens de organisatoren het Kennemer Lyceum en Stichting Mijn Kind Online, kunnen kinderen zo hun kennis van sociale media inzetten om anderen te helpen.
De bedrijven bepalen vandaag wat dit advies waard is. De opbrengst gaat naar een goed doel in Nepal.
Labels:
Facebook,
goede doelen,
jongeren,
ondernemen,
sociale media,
twitter
vrijdag 2 november 2012
Leermomentje
Ik had de afgelopen week een afspraak met meerdere ondernemers. Wat mij bij alledrie opviel is dat communicatie niet hun sterkste punt was. Is dit toeval? Tja als communicatieadviseur ben ik hier wellicht extra gevoelig voor ;-)
Allereerst kreeg ik de ICT directeur en algemeen directeur van een computerbedrijf over de vloer. Deze functies stonden vermeld in hun e-mailhandtekening en op hun visitekaartje... Bij de eerste afspraak kwamen ze mooi op tijd. Opvallend was dat de AD het woord voerde en de ander het werk deed. Bij de tweede afspraak kwamen ze echter een uur te laat zonder even te bellen. Toen ik ze belde: geen excuses en ja hoor ze kwamen eraan...nou als dat al het voorbeeld van de directie zelf is...
Ook had ik een afspraak met een bedrijf om mijn auto te beletteren. Ze hadden gevraagd wanneer ze mij konden inplannen, maar deze dag en tijd werd niet door hen bevestigd. Dus ik belde die dag nog maar even. Nee helaas de afspraak kon toch niet doorgaan. We verzetten hem naar vandaag. Gisteren hoorde ik van mijn ontwerpstudio dat ze nog geen specificaties van het werkbestand hadden gekregen en dus nog niets hadden kunnen leveren. Dus vroeg ik vandaag weer even bij het beletteringsbedrijf na of de afspraak vandaag wel doorging. Uh nee eigenlijk weer niet. Ze hadden de studio 2x gemaild maar kregen het steeds terug. Uh hadden ze de telefoon dan niet kunnen pakken om hen te bellen en om mij te informeren??
Last but not least, van de week zou een schilder 2 dagen komen werken. Okay het is nu wat later licht maar ik verwachtte hem toch rond 8 uur/half 9, maar nee hoor toen ik om 10 uur belde zei hij "oh ja ik had best even kunnen bellen. Ik moest nl eerst nog iets anders doen. Een leermomentje...
Nou dat was dit alles deze week voor mij ook. Ga nooit uit van afspraak=afspraak, iets dat voor mij als ondernemer hoog in vaandel staat, een ander kan hier heel anders over denken. Ik ga voortaan toch sneller de telefoon grijpen, dat scheelt mij immers kostbare wachttijd.
Allereerst kreeg ik de ICT directeur en algemeen directeur van een computerbedrijf over de vloer. Deze functies stonden vermeld in hun e-mailhandtekening en op hun visitekaartje... Bij de eerste afspraak kwamen ze mooi op tijd. Opvallend was dat de AD het woord voerde en de ander het werk deed. Bij de tweede afspraak kwamen ze echter een uur te laat zonder even te bellen. Toen ik ze belde: geen excuses en ja hoor ze kwamen eraan...nou als dat al het voorbeeld van de directie zelf is...
Ook had ik een afspraak met een bedrijf om mijn auto te beletteren. Ze hadden gevraagd wanneer ze mij konden inplannen, maar deze dag en tijd werd niet door hen bevestigd. Dus ik belde die dag nog maar even. Nee helaas de afspraak kon toch niet doorgaan. We verzetten hem naar vandaag. Gisteren hoorde ik van mijn ontwerpstudio dat ze nog geen specificaties van het werkbestand hadden gekregen en dus nog niets hadden kunnen leveren. Dus vroeg ik vandaag weer even bij het beletteringsbedrijf na of de afspraak vandaag wel doorging. Uh nee eigenlijk weer niet. Ze hadden de studio 2x gemaild maar kregen het steeds terug. Uh hadden ze de telefoon dan niet kunnen pakken om hen te bellen en om mij te informeren??
Last but not least, van de week zou een schilder 2 dagen komen werken. Okay het is nu wat later licht maar ik verwachtte hem toch rond 8 uur/half 9, maar nee hoor toen ik om 10 uur belde zei hij "oh ja ik had best even kunnen bellen. Ik moest nl eerst nog iets anders doen. Een leermomentje...
Nou dat was dit alles deze week voor mij ook. Ga nooit uit van afspraak=afspraak, iets dat voor mij als ondernemer hoog in vaandel staat, een ander kan hier heel anders over denken. Ik ga voortaan toch sneller de telefoon grijpen, dat scheelt mij immers kostbare wachttijd.
Abonneren op:
Posts (Atom)