Google wijst vluchteling de weg

Google heeft in samenwerking met onder meer het Rode Kruis een website ontworpen waar asielzoekers snel lokale informatie kunnen vinden. Op de website is informatie te vinden zoals de weg naar meldpunten, gratis wifi, de vertrektijden van bussen en een lijst van hotels die geregistreerde asielzoekers toelaten. Sprout meldt dat lokale vluchtelingenwerkers door het gebruik van Google Docs zelf informatie kunnen uploaden en bijwerken. Momenteel is de zogeheten Crisis Info Hub alleen nog voor Lesbos beschikbaar; websites voor andere locaties zijn nog in de maak. Lees meer via Sprout en Google. (bron: Het Nieuws van de Vooruitgang)

Slim visitekaartje deelt informatie via chip

Met een slim visitekaartje kunnen contacten en informatie snel digitaal worden gedeeld. Dat meldt FastCodesign. Het kaartje is ontwikkeld door het Britse bedrijf Moo (Engelse uitspraak) en voorzien van een chip die met een smartphone eenvoudig kan worden gescand. Gebruikers kunnen zelf bepalen naar welke websites het visitekaartje verwijst. Via een speciaal platform is het daarnaast mogelijk om contactinformatie en een portfolio voortdurend bij te werken. Ook kan er worden bijgehouden door wie en wanneer het visitekaartje is gescand.

Lees meer via FastCodesign. Bron: Het Nieuws van de Vooruitgang

Kanker? Dan voer je oorlogstaal

Essay: oorlogsmetaforen over kanker

ARTIKELHet is een vijand waartegen je moet vechten en als je dan hebt gewonnen, ben je een overlevende. Als we het hebben over kanker, gebruiken we al snel oorlogstaal. Daar zijn terecht bezwaren tegen.

Door: Ellen de Visser 19 september 2015, 02:00, de Volkskrant

Twee jaar geleden schreef de Amerikaanse Lisa Adams, columniste bij de onlinekrant The Huffington Post, een blog over 'de stomste dingen die mensen zeggen tegen kankerpatiënten'. Adams (borstkanker met uitzaaiingen) kreeg vele honderden reacties en zo ontstond een lijst met botte opmerkingen:

'Nou ja, die borsten heb je toch niet echt nodig.'

'Joh, ik dacht je van een chemokuur afviel?'

'Als iemand deze ziekte kan verslaan, ben jij het.'

'Met een positieve houding heb je de strijd al half gewonnen.'

'Sterk zijn, hard vechten, niet opgeven hoor!'

Adams stierf op 6 maart dit jaar, 44 jaar oud, en ze liet vooraf instructies achter, in het prachtige gedicht When I die. Niet zeggen dat ze verslagen was, niet doen alsof ze niet hard genoeg had geprobeerd. 'Als ik dood ga, vertel dan de waarheid. Ik heb geleefd, ik ben gestorven, dit is het einde.'

Survivors

© 

Een opmerkelijk pleidooi in een land waar patiënten die kanker overleven survivors heten en T-shirts dragen met teksten als It came, we fought, I won. Een land waar upper-survivor en fietslegende Lance Armstrong nog altijd de beeldvorming rond de ziekte domineert met zijn slogan: 'Er zijn twee opties, opgeven of je kapot vechten.'

Kanker is oorlog; er bestaat geen andere aandoening waar de militaire woordenpraal zo rond galmt als bij de keizer aller ziektes. Met kanker als de bezetter, de patiënt als dappere soldaat en de medicijnen als magische kogels. Ooit horen zeggen dat iemand de strijd aangaat met zijn hartkwaal of zijn beroerte?

De Amerikaanse retoriek is ook hier neergedaald. We staan op tegen kanker in een jaarlijkse televisie-show, we fietsen met tienduizenden de Alpe d'Huez op onder het motto 'Opgeven is geen optie' en we doneren geld omwille van de leus 'Love life. Fight cancer.'

Lees verder: http://www.volkskrant.nl/wetenschap/kanker-dan-voer-je-oorlogstaal~a4144993/